دنیای طراحی سایت

هاست‌ها عموماً با دو سیستم برهان لینوکس(Linux) و ویندوز(Windows) عرضه می‌شوند. تعیین نوع سیستم استدلال ‌هاست به زبان نرم افزار‌نویسی بستگی دارد که سایت شما با آن کد نویسی میشود. معمولاً اکثر سیستم‌های مدیر محتوا مثل وردپرس با زبان PHP کدنویسی شده و از هاست‌های لینوکسی استعمال می‌کنند
در انتخاب سیستم ادله‌ هاست دقت کنید که این سیستم عامل هیچ ارتباطی با سیستم ادله کامپیوتر شخصی شما یا بازدیدکنندگان سایتتان ندارد و هر کاربری با هر دستگاه طراحی سایت و سیستم عاملی میتواند از وبسایت شما بازدید کند. شما هم با هر دستگاه و سیستم‌عاملی می‌توانید سایتتان را مدیریت کنید. این سیستم عامل فقط به زبان اپلیکیشن‌نویسی که کدهای سایت با آن نوشته شده هست مرتبط می‌باشد.
در دست گرفتن پنل هاست ( Host Control Panel)
برای سادگی شغل با فایل‌های وب‌سایت و همچنین در دسترس بودن کلیه امکانات لازم برای مدیریت سرور و دیتابیس، شرکت‌های میزبانی وب (هاستینگ) بعد از خرید هاست معمولاً یک پنل مدیریتی را در اختیار شما قرار میدهند. که پر اسم و رسم‌ترین آن‌ها Cpanel و DirectAdmin برای هاست‌های لینوکسی و Plesk برای هاست‌های ویندوزی است. برای سیستم مدیریت محتوای “وردپرس” به کارگیری از هاست با سیستم دلیل “لینوکس” اجباری و استعمال از در اختیار گرفتن پنل “Cpanel” توصیه می شود.
تصویری از پنل مدیر هاست Cpanel
آدرس آی پی ( IP )
در شبکه‌های کامپیوتری برای شناسایی و متمایز کردن هر دستگاه از دستگاه دیگر از ( IP )Internet Protocol به کارگیری می گردد. IP یک رشته اعداد هست که با نقطه از هم جدا شده و می توانید آن را مثل شماره تلفن افراد در حیث بگیرید. همان طور که برای تماس با یک شخص می بایست شماره تلفن او را داشته باشید برای اتصال به یک کامپیوتر بایستی IP آن را داشته باشید. طراحی سایت در مشهد در واقع IP، آدرس یک سرور (کامپیوتر متصل به شبکه اینترنت) را به ما میدهد.
دامنه (Domain)
برای مشاهده یک وب‌وب سایت باید IP سروری که تارنما در آن میزبانی می‌شود را در چنگ داشته باشید. پس همان‌طور که شماره تلفن همه افراد را حفظ نمیکنید چیزی پدیدآمد به اسم نام دامنه. یعنی برای دسترسی به یک وب سایت به‌جای حفاظت کردن یک رشته اعداد، از یک نام دلخواه که صاحب وب سایت برگزیده است به کار گیری می‌شود.
از جمله سایت گوگل به جای به کار گیری از IP به صورت 72.14.192.0 از دامنه google استفاده می‌کند.
همچنین هر دامنه با تمرکز به نوع کاربری‌اش قادر است پسوندهای مختلفی داشته باشد. برای مثال پسوند دامنه سایتهای تجاری معمولاً com. و سایت‌هایی که فقط مخاطبان ایرانی دارند ir. می‌باشد. من برای وب سایت خودم نام دامنه bahmani با پسوند info را برگزیده‌ام.
سرور نام دامنه (DNS)
همان طور که گفتم برای اینکه نیاز نباشد افراد IP سرورهای گوناگون را حفظ کنند نام‌های دامنه به وجود آمدند. براین اساس هنگامی میخواهید سایتی را ببینید به جای وارد کردن آدرس سرور آن، نام دامنه آن را در مرورگر خود وارد می‌کنید. البته مرورگر شما از کجا متوجه می‌شود که نام دامنه وارد شده مرتبط به کدام سرور می باشد؟
سرورهایی وجود دارا هستند که نام‌های دامنه متفاوت به همراه آدرس ip سرورهای آنان را در خود ذخیره می‌کنند. این سرورها که به دفترچه تلفن اینترنت معروف می‌باشند و با نام DNS یا Domain Name System شناخته میشوند.
پس در زمانی که نام دامنه یک سایت را در مرورگر وب خود وارد می‌کنید؛ درخواست شما استارت سمت این سرورها ارسال می‌گردد. این سرورها در پاسخ ip سروری که وب سایت مقصد در آن نگه‌داری میگردد را برمی‌گرداند و در نهایت درخواست شما به سرور هاستینگ سایت مقصد هدایت می‌گردد.
در واقع DNS کاری مشابه مرکز ها تلفنی 118 را اجرا می‌دهند. شما در مراکز تلفنی اسم یک شخص یا دستیابی‌وکار را می‌گویید و شماره تلفن آن را دریافت میکنید. در DNS مرورگر شما اسم دامنه را می گوید و آدرس ip سرور مقصد را دریافت می‌کند.
دیدنی اینکه در هنگام مشاهده سایت‌های مختلف مرورگر شما اینکار را بدون اینکه متوجه شوید بارها و بارها انجام میدهد.
در صورتیکه مالک وب‌وبسایت می باشید بعد از خرید نام دامنه، شما باید آدرس ip سرور خود را در پنل دامنه‌تان ثبت نمائید تا چنانچه شخصی در مرورگر خود نام دامنه شما را وارد کرد سیستم‌های DNS آن را شناسایی کرده و سایت شما برای استفاده کننده نمایش داده خواهد شد.

هاست‌ها عموماً با دو سیستم برهان لینوکس(Linux) و ویندوز(Windows) عرضه می‌شوند. تعیین نوع سیستم استدلال ‌هاست به زبان نرم افزار‌نویسی بستگی دارد که سایت شما با آن کد نویسی میشود. معمولاً اکثر سیستم‌های مدیر محتوا مثل وردپرس با زبان PHP کدنویسی شده و از هاست‌های لینوکسی استعمال می‌کنند
در انتخاب سیستم ادله‌ هاست دقت کنید که این سیستم عامل هیچ ارتباطی با سیستم ادله کامپیوتر شخصی شما یا بازدیدکنندگان سایتتان ندارد و هر کاربری با هر دستگاه طراحی سایت و سیستم عاملی میتواند از وبسایت شما بازدید کند. شما هم با هر دستگاه و سیستم‌عاملی می‌توانید سایتتان را مدیریت کنید. این سیستم عامل فقط به زبان اپلیکیشن‌نویسی که کدهای سایت با آن نوشته شده هست مرتبط می‌باشد.
در دست گرفتن پنل هاست ( Host Control Panel)
برای سادگی شغل با فایل‌های وب‌سایت و همچنین در دسترس بودن کلیه امکانات لازم برای مدیریت سرور و دیتابیس، شرکت‌های میزبانی وب (هاستینگ) بعد از خرید هاست معمولاً یک پنل مدیریتی را در اختیار شما قرار میدهند. که پر اسم و رسم‌ترین آن‌ها Cpanel و DirectAdmin برای هاست‌های لینوکسی و Plesk برای هاست‌های ویندوزی است. برای سیستم مدیریت محتوای “وردپرس” به کارگیری از هاست با سیستم دلیل “لینوکس” اجباری و استعمال از در اختیار گرفتن پنل “Cpanel” توصیه می شود.
تصویری از پنل مدیر هاست Cpanel
آدرس آی پی ( IP )
در شبکه‌های کامپیوتری برای شناسایی و متمایز کردن هر دستگاه از دستگاه دیگر از ( IP )Internet Protocol به کارگیری می گردد. IP یک رشته اعداد هست که با نقطه از هم جدا شده و می توانید آن را مثل شماره تلفن افراد در حیث بگیرید. همان طور که برای تماس با یک شخص می بایست شماره تلفن او را داشته باشید برای اتصال به یک کامپیوتر بایستی IP آن را داشته باشید. طراحی سایت در مشهد در واقع IP، آدرس یک سرور (کامپیوتر متصل به شبکه اینترنت) را به ما میدهد.
دامنه (Domain)
برای مشاهده یک وب‌وب سایت باید IP سروری که تارنما در آن میزبانی می‌شود را در چنگ داشته باشید. پس همان‌طور که شماره تلفن همه افراد را حفظ نمیکنید چیزی پدیدآمد به اسم نام دامنه. یعنی برای دسترسی به یک وب سایت به‌جای حفاظت کردن یک رشته اعداد، از یک نام دلخواه که صاحب وب سایت برگزیده است به کار گیری می‌شود.
از جمله سایت گوگل به جای به کار گیری از IP به صورت 72.14.192.0 از دامنه google استفاده می‌کند.
همچنین هر دامنه با تمرکز به نوع کاربری‌اش قادر است پسوندهای مختلفی داشته باشد. برای مثال پسوند دامنه سایتهای تجاری معمولاً com. و سایت‌هایی که فقط مخاطبان ایرانی دارند ir. می‌باشد. من برای وب سایت خودم نام دامنه bahmani با پسوند info را برگزیده‌ام.
سرور نام دامنه (DNS)
همان طور که گفتم برای اینکه نیاز نباشد افراد IP سرورهای گوناگون را حفظ کنند نام‌های دامنه به وجود آمدند. براین اساس هنگامی میخواهید سایتی را ببینید به جای وارد کردن آدرس سرور آن، نام دامنه آن را در مرورگر خود وارد می‌کنید. البته مرورگر شما از کجا متوجه می‌شود که نام دامنه وارد شده مرتبط به کدام سرور می باشد؟
سرورهایی وجود دارا هستند که نام‌های دامنه متفاوت به همراه آدرس ip سرورهای آنان را در خود ذخیره می‌کنند. این سرورها که به دفترچه تلفن اینترنت معروف می‌باشند و با نام DNS یا Domain Name System شناخته میشوند.
پس در زمانی که نام دامنه یک سایت را در مرورگر وب خود وارد می‌کنید؛ درخواست شما استارت سمت این سرورها ارسال می‌گردد. این سرورها در پاسخ ip سروری که وب سایت مقصد در آن نگه‌داری میگردد را برمی‌گرداند و در نهایت درخواست شما به سرور هاستینگ سایت مقصد هدایت می‌گردد.
در واقع DNS کاری مشابه مرکز ها تلفنی 118 را اجرا می‌دهند. شما در مراکز تلفنی اسم یک شخص یا دستیابی‌وکار را می‌گویید و شماره تلفن آن را دریافت میکنید. در DNS مرورگر شما اسم دامنه را می گوید و آدرس ip سرور مقصد را دریافت می‌کند.
دیدنی اینکه در هنگام مشاهده سایت‌های مختلف مرورگر شما اینکار را بدون اینکه متوجه شوید بارها و بارها انجام میدهد.
در صورتیکه مالک وب‌وبسایت می باشید بعد از خرید نام دامنه، شما باید آدرس ip سرور خود را در پنل دامنه‌تان ثبت نمائید تا چنانچه شخصی در مرورگر خود نام دامنه شما را وارد کرد سیستم‌های DNS آن را شناسایی کرده و سایت شما برای استفاده کننده نمایش داده خواهد شد.